Σάλος με τον αλβανικό αετό στο Σερβία – Ελβετία

Οργή Σέρβων κατά Αλβανών – Ο πανηγυρισμός που έκανε έξαλλους τους «πλάβι»

Έντονες αντιδράσεις και αναζωπύρωση της έχθρας μεταξύ Σέρβων και Αλβανών προκάλεσε ο πανηγυρισμός των «Ελβετών» παιχτών Τσάκα και Σακίρι.

Οι συγκεκριμένοι παίχτες είναι αλβανικής καταγωγής και μόλις σημείωσαν τα γκολ πήγαν μπροστά στους Σέρβους και πανηγύρισαν προκλητικά με το σήμα του αλβανικού αλυτρωτισμού και εθνικισμού. Ο Σακίρι μάλιστα παρουσιάστηκε στον αγωνιστικό χώρο φορώντας παπούτσια με τις σημαίες της Ελβετίας και του Κοσόβου.

Ο Σακίρι έχει γεννηθεί στο Κόσοβο ενώ οι γονείς του Τσάκα γεννήθηκαν στο Κόσοβο αλλά έχουν καταγωγή από την Αλβανία. Ο πατέρας του, μάλιστα, στο παρελθόν έχει συλληφθεί γιατί προωθούσε την ανεξαρτησία του Κοσόβου.

Ερωτηθείς μετά το τέλος του ματς για την κίνησή του ο Σακίρι αρκέστηκε μόνο στη φράση «έτσι το ένιωσα». «Στο ποδόσφαιρο τα συναισθήματα είναι έντονα. Δείτε τι έκανα και αποδώστε το στο συναίσθημα. Είμαι πολύ χαρούμενος για το γκολ. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε άλλο γι” αυτό».

Τους τόνους επιχείρησε να κατεβάσει και ο προπονητής της Ελβετίας, Βλαντιμίρ Πέτκοβιτς. «Δεν πρέπει να αναμειγνύουμε την πολιτική με το ποδόσφαιρο. Είναι ξεκάθαρο ότι επικρατούν τα συναισθήματα και έτσι συμβαίνουν αυτά. Πρέπει να επικεντρωθούμε στο ποδόσφαιρο ως κάτι που φέρνει τους ανθρώπους κοντά».

Στον αντίποδα κινήθηκε ο Σέρβος επιθετικός Μίτροβιτς, ο οποίος κατά τη διάρκεια του ματς είχε και μια διαμάχη με τον Σακίρι, ο οποίος σε δήλωσή του μετά το τέλος του αγώνα σχολίασε «αν αγαπά τόσο πολύ το Κόσοβο και θέλει να κουνάει τη σημαία του, γιατί αρνήθηκε να αγωνιστεί με την ομάδα του;».

Αποστάσεις κράτησε, αντίθετα, ο προπονητής της εθνικής Σερβίας Μλάντεν Κρίσταϊτς που είπε «δεν έχω κάποιο σχόλιο, δεν ασχολούμαι με τέτοια πράγματα. Είμαι άνθρωπος του αθλήματος και θα αρκεστώ σε αυτό».
Το έχουν ξανακάνει οι Αλβανοί

Οι αλυτρωτισμοί των Αλβανών δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν και να ενισχύονται κατά καιρούς.

Σε παιχνίδι μεταξύ Σερβίας και Αλβανίας στις 14 Οκτωβρίου του 2014, οι Αλβανοί είχαν κατεβάσει με drone σημαία της «μεγάλης Αλβανίας» εντός του αγωνιστικού χώρου, εξοργίζοντας τους Σέρβους. Η αναμέτρηση είχε σημαδευτεί από θλιβερά επεισόδια και διακοπή.



Και στην Ελλάδα όμως, παίχτες με αλβανική καταγωγή έχουν προκαλέσει σχηματίζοντας με τα χέρια τους τον αλβανικό αετό που παραπέμπει στην «μεγάλη Αλβανία» και τα σύνορά της φτάνουν μέχρι την Πρέβεζα.

Ο Άντι Λίλα, του ΠΑΣ Γιάννινα, ο Παιτίμ Κασάμι, που είναι Ελβετός υπήκοος με καταγωγή από το Κόσσοβο και αγωνιζόταν για τον Ολυμπιακό και ο Παναγιώτης Κονέ, που αγωνίζεται στην ΑΕΚ είναι τρεις ποδοσφαιριστές που έχουν σχηματίσει με τα χέρια τους τον αλβανικό αετό.

Η ιστορία του αλβανικού αετού

Πρόκειται για έναν θρύλο της περιοχής. Ένας νέος άντρας περπατούσε κάποτε αμέριμνος όταν πάνω από το κεφάλι του μια σκιά του έκρυψε τον ήλιο. Ο επιβλητικός αετός που πετούσε χαμηλά, κρατούσε στο ράμφος του ένα ψόφιο φίδι το οποίο και πέταξε στη φωλιά του για να παίξει μαζί του το μικρό αετόπουλο και εν συνεχεία χάθηκε στους αιθέρες. Μονάχα που το φίδι δεν ήταν ψόφιο. Ήταν ζωντανό και επικίνδυνο, έτοιμο να δαγκώσει το μικρό πουλί και να το γεμίσει με δηλητήριο του.

Ο νεαρός παρακολούθησε τη σκηνή από μακριά και την κατάλληλη στιγμή με ένα βέλος σκότωσε το φίδι και έσωσε το αετόπουλο. Στη συνέχεια πήρε το νεογνό μαζί του και κίνησε προς το σπίτι του, μέχρι που και πάλι η μεγάλη σκιά του έκρυψε τον ήλιο: «Γιατί πήρες το παιδί μου;» τον ρώτησε ο μεγάλος αετός. «Γιατί το έσωσα και μου ανήκει» απάντησε ο νεαρός. «Δώσε μου το πίσω και θα σου δώσω αετίσια όραση και υπεράνθρωπη δύναμη» του είπε ο αετός. Έτσι κι έγινε. Ο νεαρός, με την καθοδήγηση του αετού εξελίχθηκε σε μεγάλο και τρανό βασιλιά, οι χωρικοί τον αποκαλούσαν «γιο του αετού» και η χώρα που δημιούργησε «γη γη του αετού».

Ο αετός είναι δικέφαλος γιατί συμβολίζει τον βορρά και τον νότο. Πριν γίνει σύμβολο της αλβανικής σημαίας ήταν οικόσημο των γνωστότερων οικογενειών που κατοικούσαν στην περιοχή κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα. Οι περισσότεροι ιστορικοί θεωρούν πως κάπως έτσι επέζησε το σύμβολο του αετού μέχρι τις 28 Νοεμβρίου του 1912 και έγινε τότε επισήμως η σημαία του κράτους.