23χρονος καρκινοπαθής έκανε πρόταση γάμου στην κοπέλα του για να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο όνειρό του λίγο πριν πεθάνει

Η Rosie Rechichi ήταν στο πλευρό του φίλου της Michael Owens όταν πέθανε από μια επιθετικής μορφής λευχαιμία – μόλις πέντε ημέρες μετά τη διάγνωσή του.

Ο 23χρονος οδοντίατρος από την Αδελαΐδα παραπονιόταν για πόνο στο λαιμό πριν οι γιατροί ανακαλύψουν ότι ήταν στο τελικό στάδιο οξείας μυελογενούς λευχαιμίας (AML).

Η Rosie, η οποία είχε σχέση μαζί του για σχεδόν ένα χρόνο, δεν θα ξεχάσει ποτέ τα τελευταία λόγια που της είπε λίγο πριν πεθάνει, τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.

“Έμεινα τη νύχτα μαζί του στη ΜΕΘ και βρισκόμουν στο κρεβάτι του να του μιλάω και να προσπαθώ να τον παρηγορήσω,” δήλωσε η 21χρονη στην FEMAIL.

“Ξεκινήσαμε να μιλάμε για εμάς και το μέλλον μας. Μου ζήτησε να τον παντρευτώ και είπα ναι χωρίς κανένα δισταγμό.”

“Όταν αγαπάς κάποιον το πολύ όσο αγαπούσα εγώ τον Michael, ξέρεις ποιο είναι το σωστό για εσένα και για τη σχέση σου.”

Οι γιατροί στο Νοσοκομείο Royal Adelaide στη Νότια Αυστραλία στην αρχή ανησυχούσαν ότι είχε πνευμονία καθώς και καρκίνο του αίματος, έτσι είχαν σκοπό τη Δευτέρα να τον “κοιμίσουν” πριν αρχίσουν τη χημειοθεραπεία.

Ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι ήταν όσο το δυνατόν πιο ξεκούραστος για να καταπολεμήσει και τις δύο ασθένειες.

Αλλά ο Michael δεν είχε πνευμονία, αλλά μάλλον ο καρκίνος είχε προχωρήσει μέχρι τους πνεύμονες – κάνοντας δύσκολη την αναπνοή του.

Δυστυχώς, ο Michael δεν έζησε μέχρι τη Δευτέρα.

“Θυμάμαι τη στιγμή που είχε κοιμηθεί και κάλεσα τη μαμά μου να έρθει από το Περθ,” είπε η Rosie.

“Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ αν και έπρεπε να δείξω ένα γενναίο πρόσωπο για εκείνον. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, μέσα στο Σαββατοκύριακο, που ποτέ δεν μπόρεσα να μοιραστώ με κάποιον την πρόταση γάμου του, εκτός από τους γονείς του Michael.”

Η Rosie και ο Michael γνωρίστηκαν πέρυσι στην Κροατία ενώ ταξίδευαν στην Ευρώπη με μια ομάδα φίλων.

Ενώ τα πράγματα ξεκίνησαν σαν μια αθώα καλοκαιρινή περιπέτεια, η σχέση τους εξελίχθηκε γρήγορα σε κάτι πολύ πιο σταθερό, με το ζευγάρι να έχει ξεκινήσει μια σχέση από απόσταση την οποία κρατούσε ζωντανή με κάθε μέσο.

“Στόχος μας ήταν να βλεπόμαστε μία φορά το μήνα, μερικές φορές βρισκόμασταν περισσότερες φορές και άλλες λιγότερες. Ο ενθουσιασμός μας κάθε φορά που βλέπαμε ο ένας τον άλλον μας έδειχνε πως παρά την απόσταση, η σχέση μας άξιζε,” εξήγησε.

“Ήμασταν τόσο άνετοι και τόσο ανοιχτοί με τα μελλοντικά μας σχέδια από πολύ νωρίς και νομίζω ότι αυτό κράτησε τη σχέση ζωντανή μας παρά την απόσταση.”

Ο πατέρας του Michael, κος Peter Owens, μίλησε στη FEMAIL για την «ευγενική και γενναιόδωρη ψυχή» που έχασε και για το πόσο γλυκός ήταν ο Michael με τις γυναίκες γύρω του.

“Οι πιο τρυφερές αναμνήσεις μου σχετίζονται με τη μητέρα του και το πόσο πολύ την πρόσεχε,” είπε ο Peter.

Αγαπούσε πολύ τη Rosie.

“Κάθε φορά που ο Michael μιλούσε για τη Rosie, τα μάτια του έλαμπαν και είχε ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του.”

“Είπε στη μαμά του στο νοσοκομείο το βράδυ πριν φτάσει η Rosie ‘Αυτή είναι η μία και μοναδική, μαμά, θα της ζητήσω να με παντρευτεί"”.

Η τελευταία συνομιλία του Peter με τον γιο του ήταν σύντομη – κυρίως επειδή δεν ήξερε ότι θα ήταν η τελευταία – και είναι κάτι που δεν μπορεί να ξεπεράσει.

“Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήξερα ότι ήταν η τελευταία συζήτησή μας ή ότι δεν θα φεύγαμε από το νοσοκομείο,” παραδέχτηκε.

“Η Rosie ήταν μαζί του και ήταν χαρούμενος, έτσι η γυναίκα μου, η Debbie, και εγώ του είπαμε να προσπαθήσει να κοιμηθεί και του είπαμε τον αγαπούσαμε.”

“Δεν είπαμε πολλά, αλλά ήταν με τη Rosie του, έτσι ξέραμε ότι ήταν σε καλά χέρια.”

“Από τότε δεν του μίλησα ξανά, κι αυτό είναι κάτι που μου έχει στοιχίσει.”

“Τα μάτια μου είναι καρφωμένα στις φωτογραφίες που καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο τον τοίχο. Αυτές οι φωτογραφίες αντικατοπτρίζουν την ιστορία της ζωής του Michael τα τελευταία χρόνια.”

“Κάθε μια στιγμή έχει μια ιστορία και ένα νόημα. Υπάρχουν και άλλα αντικείμενα που είναι καρφωμένα στον τοίχο, όπως τα μετάλλια που πήρε όταν ήταν στο γυμνάσιο.”

“Αυτός ο τοίχος προσφέρει ανακούφιση στη μαμά του και εμένα.”

Η Rosie, ο Peter και ολόκληρη η οικογένεια Owens δουλεύουν σκληρά για ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο σχετικά με την οξεία μυελογενή λευχαιμία μέσω του ιδρύματος Michael Owens AML.

“Ήταν ένας τρόπος να διατηρήσουμε το όνομα του Michael ζωντανό, αλλά και να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να ανατρέψουμε μια άλλη οικογένεια να ζήσει τη θλίψη που ζούμε εμείς σήμερα,” είπε η Rosie.

“Ποτέ δεν καταλαβαίνεις τον πόνο της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου μέχρι να συμβεί σε σένα και όταν συμβεί, δεν θες να συμβεί αυτός ο πόνος σε κανέναν άλλον.”

“Σήμερα ελπίζουμε να κάνουμε κάτι καλό μετά από αυτή την τραγωδία.”