Ο θρίαμβος της Λίβερπουλ και η πανωλεθρία της Μίλαν στην Κωνσταντινούπολη

Το ημερολόγιο έγραφε 25 Μαΐου 2005 όταν στην Κωνσταντινούπολη διεξήχθη ο πιο εμβληματικός τελικός στην ιστορία του Champions League, με τη Λίβερπουλ να επιστρέφει από την «κόλαση» του 0-3, να ισοφαρίζει τη Μίλαν και στα πέναλτι να κατακτά ένα θρυλικό τρόπαιο.

Πρόκειται για μια απ’ τις στιγμές όπου επιβεβαιώνονται όλα τα στερεότυπα. Το παιχνίδι ανάμεσα στη Λίβερπουλ και τη Μίλαν στην Πόλη ήταν πράγματι ένα «ανεπανάληπτο come back», «μια απ’ τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών», το «δρομολόγιο κόλαση - παράδεισος και τούμπαλιν σε 45’», μια απ’ τις «ξεχωριστές στιγμές που προσφέρει το ποδόσφαιρο» και πάρα πολλά άλλα. Όλα ακούστηκαν και ήταν όλα πέρα για πέρα αληθινά.

Οι «κόκκινοι» εμφανίστηκαν ξανά σε τελικό της διοργάνωσης μετά το 1985, δηλαδή 20 χρόνια μετά το Χέιζελ. H πιο έμπειρη, «λαμπερή» και ποιοτική Μίλαν, των δυο τελικών σε τρία χρόνια, έμπαινε στο Ατατούρκ ως φαβορί.

Το γκολ του Μαλντίνι στο 1ο λεπτό συνηγορούσε προς την αφήγηση ενός μονομερούς τελικού, απ’ αυτούς που ο ένας απ’ τους δυο «μονομάχους» είναι τόσο ανώτερος που τελικά κατακτά εύκολα αυτό που θέλει. Το 3-0 έως το 44’, με δυο γκολ του Κρέσπο, είχε ήδη φέρει κλάματα στην κόκκινη πλευρά του σταδίου. Ήταν σοκ, τόσο «εκκωφαντικό» όσο και η υπεροχή των Μιλανέζων απέναντι στους «δικούς» τους. Η κούπα με τα μεγάλα «αυτιά» έμοιαζε για τους Μέρσεϊσάιντερς με ένα υπέροχο όνειρο, που όμως διήρκησε πολύ λίγο.

Στο 54’ ο Τζέραρντ σκοράρει με δυνατή κεφαλιά, μαζεύει τη μπάλα και προσπαθεί να ξυπνήσει τον κόσμο στις κερκίδες. Δυο λεπτά μετά, ο Σμίτσερ «εξοστρακίζει» τη μπάλα του Ντίντα, που σηκώνεται να τη μαζέψει απ’ τα δίχτυα του έχοντας το ύφος ενός αγουροξυπνημένου που προσπαθεί να καταλάβει τι συνέβη. Στις κερκίδες οι Ιταλοί είχαν σωπάσει και οι Άγγλοι ξεσάλωναν. Μέσα σε 2’ το 3-0 είχε γίνει 3-2.

Και μέσα σε άλλα 4’ είχε γίνει 3-3. Ο Τζέραρντ μπουκάρει στην περιοχή, ο Γκατούζο τον μαρκάρει και ο Μεχούτο Γκονζάλες δίνει πέναλτι. Ο Ντίντα αποκρούει το σουτ του Τσάμπι Αλόνσο, όμως στην επαναφορά ο Ισπανός ισοφαρίζει. Τότε πια επικρατεί πανδαιμόνιο. Η Λίβερπουλ έχει γυρίσει στο ματς.

Έκτοτε παίζεται μια ματσάρα, οι «ροσονέρι» επιτίθενται με ό,τι έχουν. Ο Τραορέ διώχνει πάνω στη γραμμή, ο Κακά αστοχεί σε εξ επαφής κεφαλιά, ο Σεφτσένκο χάνει τρομερή ευκαιρία στην παράταση. Τελικώς, πέναλτι. Για δεύτερη φορά για τη Μίλαν, μετά το 2003 με τη Γιουβέντους στο Ολντ Τράφορντ.

Εκεί πια είναι κι επίσημα η ώρα του Ντούντεκ. Με κινήσεις αλά Γκρόμπελαρ «ψαρώνει» τον Σερζίνιο, αποκρούει το χτύπημα του Πίρλο και πλέον έρχεται για το τελευταίο ο «Σέβα». Εκτελεί στο κέντρο, ο Πολωνός το βγάζει.

Οι συνθέσεις:

Μίλαν (Αντσελότι): Ντίντα, Καφού, Σταμ, Νέστα, Μαλντίνι, Πίρλο, Γκατούζο (112’ Ρούι Κόστα), Ζέεντορφ (86’ Σερζίνιο), Κακά, Σεφτσένκο, Κρέσπο (85’ Τόμασον)

Λίβερπουλ (Μπενίτεθ): Ντούντεκ, Φίναν (46’ Χάμαν), Κάραγκερ, Χίπια, Τραορέ, Αλόνσο, Λουίς Γκαρσία, Τζέραρντ, Ρίισε, Κιούελ (23’ Σμίτσερ), Μπάρος (85’ Σισέ)