Πολιτεία & Πολιτισμός

Άρθρο του Δρ Ευάγγελου Στεργιούλη

Η σωρεία καταγγελιών από το χώρο του εθνικού θεάτρου που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας, αποτελούν αναμφισβήτητα μεγάλο πλήγμα για τον ελληνικό πολιτισμό. Το ελληνικό θέατρο, από την εποχή του Αριστοφάνη, Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευριπίδη, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους διαχρονικά διαύλους διάδοσης και ανάδειξης του ελληνικού πολιτισμού σε ολόκληρη την οικουμένη.

Το επίπεδο πολιτισμού κάθε χώρας βασίζονταν ανέκαθεν στην καλλιέργεια της πνευματικής ανάπτυξης του λαού της και η Ελλάδα διεκδικεί πρωτεύουσα θέση, δεδομένης της ιστορικής της συμβολής στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Εξόχως χαρακτηριστική, για την αξία του ελληνικού πολιτισμού στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι η μεγαλειώδης αναφορά του Γερμανού φιλοσόφου Νίτσε στο πρώτο του έργο «Η γέννηση της τραγωδίας» που δημοσιεύθηκε το 1872.

Σχεδόν σε όλες τις εποχές και σε όλα τα στάδια του πολιτισμού, αναφέρει ο Νίτσε, κάποιοι προσπάθησαν, με βαθιά δυσθυμία, να απελευθερωθούν από τους Έλληνες επειδή κάθε πρωτότυπη και αξιοθαύμαστη δημιουργία τους φαινόταν, σε σύγκριση με τις δημιουργίες των Ελλήνων, να υστερεί σημαντικά και να μοιάζει ως ένα αποτυχημένο αντίγραφο. Έτσι νιώθουν ντροπιασμένοι μπροστά στους Έλληνες εκτός και αν εκτιμήσουν την αλήθεια και πάνω απ´ όλα αν τολμήσουν να αναγνωρίσουν ότι οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους σαν ηνίοχοι τα χαλινάρια του δικού μας και κάθε άλλου πολιτισμού! Και σχεδόν πάντα τα άρματα και τα άλογα είναι κατώτερης ποιότητας και δόξας από τους οδηγούς τους, οι οποίοι όταν βρεθούν μπροστά σε μια άβυσσο εύκολα την ξεπερνούν, με ένα άλμα όμοιο με εκείνο του Αχιλλέα!

Το εννοιολογικό πλαίσιο του πολιτισμού διακρίνεται, μεταξύ άλλων, για την πολυδιάστατη σύνθεση του, ωστόσο, η ηθική του διάσταση είναι αυτή που υπερτερεί κάθε άλλου στοιχείου. Και τούτο διότι ο πολιτισμός, ως αυθύπαρκτη και αυθυπόστατη έννοια, διέπεται πρωτίστως από ένα σύνολο ηθικών αξιών, νοημάτων και αντιλήψεων που καλλιεργούν και προάγουν την πνευματική υπόσταση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Η ηθική διάσταση του ανθρώπινου πολιτισμού εμφανίζεται για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία στην Πολιτεία του Πλάτωνος το 380 π. Χ., η οποία στις μέρες μας αποτελεί τον κορμό των πολιτικών και κοινωνικών επιστημών. Η λειτουργία της ιδεώδους πλατωνικής πολιτείας, βασίζεται σε ηθικές αξίες και αρετές που παραμένουν αναλλοίωτες μέχρι και σήμερα, αναδεικνύοντας και επιβεβαιώνοντας το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού.

Τούτων δοθέντων, λοιπόν, αποτελεί πρωταρχικό μέλημα της πολιτείας η θεσμική θωράκιση και προστασία των αξιών του ελληνικού πολιτισμού. Και αυτή η θεσμική προστασία καθίσταται δυνατή, πέρα και έξω από οποιαδήποτε μορφή πολιτικής σκοπιμότητας, με την έγκαιρη και αποτελεσματική παρέμβαση της δικαιοσύνης, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, στην Πλατωνική Πολιτεία λειτουργεί ως άξονας ισορροπίας μεταξύ ηθικής και πολιτικής.-

*Ο κύριος Ευάγγελος Στεργιούλης είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και ε.α. Υποστράτηγος της Ελληνικής Αστυνομίας.

Πηγή: www.enimerotiko.gr

[gs-fb-comments]